Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

ΟΙ ΑΡΧΕΣ κατά Coelho.


ΔΗΛΩΣΗ ΑΡΧΩΝ
του Paolo Coelho.

1] Όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί. Και θα πρέπει να κάνουμε ότι είναι δυνατόν για να συνεχίσει να είναι έτσι.
2] Σε κάθε ανθρώπινο ον έχουν χορηγηθεί δύο μαθήματα δράσης: αυτό της πράξης και αυτό του στοχασμού. Και τα δύο οδηγούν στο ίδιο μέρος.
3] Σε κάθε ανθρώπινο ον έχουν χορηγηθεί δύο ιδιότητες: δύναμη και χάρισμα. Η δύναμη οδηγεί τον άνθρωπο στο πεπρωμένο του, ενώ το χάρισμα τον υποχρεώνει να μοιραστεί με άλλους ότι  είναι καλό σε αυτόν. Ένα ανθρώπινο oν, πρέπει να ξέρει πότε να χρησιμοποιήσει την εξουσία και πότε να χρησιμοποιήσει τη συμπόνια.
4] Σε κάθε άνθρωπο έχει χορηγηθεί μια αρετή: η ικανότητα να επιλέγει. Για όποιον δεν χρησιμοποιεί αυτή την αρετή, γίνεται κατάρα. Οι άλλοι θα επιλέγουν πάντα για αυτόν.
5] Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα σε δύο ευλογίες, οι οποίες είναι: η ευλογία να κάνει το σωστό, και η ευλογία να σφάλει. Στην τελευταία περίπτωση, υπάρχει πάντα μια διαδρομή μάθησης, που θα οδηγήσει στο σωστό δρόμο.
6] Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του σεξουαλική ταυτότητα και θα πρέπει να την ασκεί χωρίς ενοχές - με την προϋπόθεση ότι δεν υποχρεώνει τους άλλους να την εξασκούν μαζί του.
7] Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του Προσωπικό «Μύθο» που πρέπει να εκπληρώσει και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο βρίσκεται στον κόσμο. Ο Προσωπικός Μύθος είναι έκδηλος στον ενθουσιασμό του σε αυτά που κάνει.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο Προσωπικός Μύθος μπορεί να εγκαταλειφθεί για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, με την προϋπόθεση ότι κάποιος δεν τον ξεχνά και επιστρέφει σ΄αυτόν το συντομότερο δυνατό.
8] Κάθε άντρας έχει μια θηλυκή πλευρά και κάθε γυναίκα έχει μια αρσενική. Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείται πειθαρχία με  διαίσθηση και να χρησιμοποιείται η διαίσθηση αντικειμενικά.
9] Κάθε άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει δύο γλώσσες: τη γλώσσα της κοινωνίας και την γλώσσα των οιωνών. Η πρώτη χρησιμεύει για την επικοινωνία με τους άλλους. Η δεύτερη χρησιμεύει για την ερμηνεία μηνυμάτων από τον Θεό.
10] Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αναζητήσει τη χαρά. Τη χαρά που ικανοποιεί τον ίδιο, όχι αυτό που κάνει τους άλλους ικανοποιημένους.
11] Κάθε άνθρωπος πρέπει να κρατήσει αναμμένη μέσα του την ιερή φλόγα της τρέλας. Και πρέπει να συμπεριφέρεται σαν κανονικός άνθρωπος.
12] Οι μόνες βλάβες που θεωρούνται σοβαρές είναι οι ακόλουθες: να μην σέβεται κάποιος τα δικαιώματα του γείτονά του, να αφήνει τον εαυτό του να παραλύσει από τον φόβο, να διακατέχεται από αίσθημα ενοχής, να σκέφτεται πως δεν αξίζει το καλό και το κακό που συμβαίνει στη ζωή του και το να είναι δειλός.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1 - θα αγαπήσουμε τους αντιπάλους μας, αλλά δεν κάνουμε συμμαχίες μαζί τους. Βρίσκονται στον δρόμο μας για να δοκιμάσουν το σπαθί μας και αξίζουν τον σεβασμό της μάχης μας.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2 - θα επιλέξουμε τους αντιπάλους μας, όχι το αντίστροφο.
13] Εδώ και τώρα δηλώνουμε το τέλος του τοίχου, διαχωρίζοντας το ιερό από το βέβηλο. Από τώρα και στο εξής, όλα είναι ιερά.
14] Οτιδήποτε γίνεται στο παρόν, επηρεάζει το μέλλον με συνέπειες και το παρελθόν με λύτρωση.
15] Το αδύνατο είναι δυνατό.
Paulo Coelho



1] All human beings are different. And should do everything possible to continue to be so.
2] Each human being has been granted two courses of action: that of deed and that of contemplation. Both lead to the same place.
3] Each human being has been granted two qualities: power and gift. Power drives a person to meet his/her destiny, his gift obliges that person to share with others which is good in him/her. A human being must know when to use power, and when to use compassion.
4] Each human being has been granted a virtue: the capacity to choose. For he/she who does not use this virtue, it becomes a curse – and others will always choose for him/her.
5] Each human being has the right to two blessings, which are: the blessing to do right, and the blessing to err. In the latter case, there is always a path of learning leading to the right way.
6] Each human being has his own sexual profile, and should exercise it without guilt – provided he does not oblige others to exercise it with him/her.
7] Each human being has his own Personal Legend to be fulfilled, and this is the reason he is in the world. The Personal Legend is manifest in his enthusiasm for what she/he does.
Single paragraph – the Personal Legend may be abandoned for a certain time, provided one does not forget it and returns as soon as possible.
8] Each man has a feminine side, and each woman has a masculine side. It is necessary to use discipline with intuition, and to use intuition objectively.
9] Each human being must know two languages: the language of society and the language of the omens. The first serves for communication with others. The second serves to interpret messages from God.
10] Each human being has the right to seek out joy, joy being understood as something which makes one content – not necessarily that which makes others content.
11] Each human being must keep alight within him the sacred flame of madness. And must behave like a normal person.
12] The only faults considered grave are the following: not respecting the rights of one’s neighbor, letting oneself be paralyzed by fear, feeling guilty, thinking one does not deserve the good and bad which occurs in life, and being a coward.
Paragraph 1 – we shall love our adversaries, but not make alliances with them. They are placed in our way to test our sword, and deserve the respect of our fight.
Paragraph 2 – we shall choose our adversaries, not the other way around.
13] We hereby declare the end to the wall dividing the sacred from the profane: from now on, all is sacred.
14] Everything which is done in the present, affects the future by consequence, and the past by redemption.
15] The impossible is possible
Paulo Coelho


Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Η καλύτερη ταινία.




ΕΛΗΞΕ και το φετινό φεστιβάλ. ΔΟΘΗΚΑΝ τα βραβεία. ΚΡΙΘΗΚΑΝ οι ταινίες της χρονιάς. ΒΡΑΒΕΥΤΗΚΕ η καλύτερη ταινία!
    Αναρωτιέμαι (μόνος μου;)  για τα κριτήρια με τα οποία γίνεται όλη αυτή η διαδικασία. 
Εισπρακτικά; Καλλιτεχνικά; Σκηνοθεσίας; Ειδικών εφέ; Ερμηνειών των συμμετεχόντων; Μεταφοράς κοινωνικού μηνύματος; Πρωτότυπου σεναρίου; Επιστημονικής φαντασίας; Επικινδύνων σκηνών; Εκπαιδευτικής προσφοράς; Τουριστικής προβολής; Αυτά είναι ορισμένα από όσα έρχονται στο μυαλό μου, ότι θα καθοδηγούσαν την αξιολόγησή μου. Ανάλογα από ποια οπτική το αξιολογώ το θέμα, βέβαια.
    Κατόπιν θα με ενδιέφερε να ξέρω, ποιος ή ποιοι αποτελούν την κριτική επιτροπή!
Η ομορφότερη γυναίκα στα μάτια τα δικά μου, για κάποιον άλλο μπορεί να είναι το ψυχρότερο και το πιο αδιάφορο άτομο που έχει συναντήσει. Αυτός που είναι ο καλύτερος άνθρωπος για κάποιον, αποδεικνύεται μέγας λαοπλάνος και υπεύθυνος για τα δεινά ενός ολόκληρου λαού, από κάποιον άλλο. Άσε που κάποιος θα μπορούσε να πει ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό, να βραβεύει σαν το καλύτερο κολοκύθι, το κολοκύθι της δικής του συμμετοχής, ο πρόεδρος της διοργάνωσης «Το Χρυσό Κολοκύθι». 
    Είναι θέμα επιλογής τελικά; Τι επιλέγουμε να δούμε στον άλλο; Που εστιαζόμαστε; Σε ποιο σημείο εστιαζόμαστε στους άλλους Ή … στον εαυτό μας; Είναι κι αυτό ένα σημάδι, αν το δεις με την ματιά του: «αυτό που αντιμετωπίζουμε εκεί έξω, είναι αυτό που πραγματικά συμβαίνει μέσα».
    Τι αντιμετωπίζουμε και πως; Πως αντιλαμβανόμαστε τις προκλήσεις; Ποια έκφραση των άλλων μας επηρεάζει περισσότερο; Τι επιλέγουμε να εκφράσουμε εμείς; Εκφράζουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε ή για κάποιο λόγο εκφράζουμε κάτι άλλο; Μήπως εκφράζοντας κάτι άλλο, αποπροσανατολίζουμε την κριτική της «κριτικής επιτροπής»; Μήπως πήγαμε να διαγωνιστούμε στο χορό, σε ένα… show λαχανικών; Γιατί φαντάζομαι ότι όλοι καταλαβαίνουμε, πως όσο όμορφη να είναι μια κοπέλα, αν έχει πάει σε καλλιστεία σκύλων, ΔΕΝ θα μπορέσει να στεφθεί βασίλισσα! ΚΑΙ το αντίστροφο.
    Τι εξυπηρετεί αποτελεσματικότερα λοιπόν; Ποια είναι τα δικά μας κριτήρια;
Ποια είναι η καλύτερη ταινία;
    Σε πόσες τέτοιες διαδικασίες συμμετέχουμε καθημερινά με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο;
Κρίνουμε …  Επιβραβεύουμε … Υποβαθμίζουμε … Υπερεκτιμούμε …
Και καλά ΑΝ τα κάνουμε όλα αυτά κατόπιν προσωπικών εμπειριών και εκτιμήσεων. Το να λειτουργεί η κρίση κατόπιν επεξεργασίας μέσω εμπειριών και γνώσης, είναι μία από τις διεργασίες που κάνουν τον άνθρωπο να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα θηλαστικά. Γίνεται όμως πάντα έτσι; 
Ένας σοφός φίλος μου λέει: «Απόφευγε να χρησιμοποιείς τις λέξεις ΠΟΤΕ και ΠΑΝΤΑ. Πολλές φορές λέμε «δεν θα σε ξεχάσω ΠΟΤΕ» ή «θα σ’ αγαπώ για ΠΑΝΤΑ»…». 
Και εδώ ανοίγει ένα άλλο κεφάλαιο…
    Μήπως δεν είναι η ζωή του καθενός μας, μία ταινία; Είμαστε πρωταγωνιστές ή κομπάρσοι σ΄αυτήν; Τεχνικοί ή παραγωγοί; Μεταφέρουμε κάποιο μήνυμα ή προβάλλουμε όμορφα τοπία;
Τελικά ποιά είναι η καλύτερη ταινία;

Καλύτερος… καλύτερη… καλύτεροι…  

                                                                                                 Έχουμε και Eurovision μεθαύριο!


Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ στην… ΚΡΗΤΗ!


**Σε κάνουν να σκέφτεσαι;;;**


- Τα μάθατε ρε σεις; « Έλληνας συγγραφέας απειλείται από …Γερμανούς, στα Χανιά», φώναξε ο Ντίνος.
- Χα, χα. Α καλό ε; Όλοι οι Έλληνες απειλούνται σε όλη την Ελλάδα, στις μέρες μας. Τι νέο!!! χαχάνισε η Ασπασία.
- Αφού σου λέει παιδάκι μου, ότι είναι όπως τότε στην κατοχή…  Έκανε την αρχή να συμπληρώνει ο Τάσος, με το γνωστό σε όλους συνωμοτικό αλλά ειρωνικό του ύφος. Τον έκοψε όμως απότομα  ο Ντίνος, προσπαθώντας να τους επαναφέρει στην τάξη.
- Σοβαρευτείτε ρε βλάκες. Σοβαρά μιλάω!
- Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με ταράζει περισσότερο.  Το ότι «είναι Έλληνας» ή το ότι «είναι συγγραφέας»; είπε με ένα ύφος γεμάτο σκεπτικισμό η Αλεξάνδρα.
- Το ότι «δέχεται απειλές» ή το ότι «δέχεται απειλές ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ»; πρόσθεσε ο Νικολάκης με νόημα.
- «Από Γερμανούς στα Χανιά!», επανέλαβε μονολογώντας ο Μανώλης.
- Σκεφτείτε τώρα το σκηνικό: Κάποιος έχει την Γερμανική σημαία αναρτημένη στην βεράντα του και να δεν επιτρέπει σε κανέναν άλλο να μείνει στην γύρω περιοχή, χρησιμοποιώντας διάφορους τραμπουκισμούς και εκφοβισμό, προσπάθησε να ολοκληρώσει την εικόνα ο Ντίνος.
- Οι νοικοκυραίοι φοβισμένοι, κλείνονται μέσα στα σπίτια τους μόλις νυχτώσει...  ξεκίνησε πάλι ο Τάσος να αφηγείται, παριστάνοντας τον ρεπόρτερ μιας άλλης εποχής.  
- Σταμάτα ρε Πάγκαλε! τον έκοψε πάλι απότομα ο Ντίνος.
- Για φαντάσου στις μέρες μας, κάποια περιοχή να βρίσκεται υπό γερμανική κατοχή (ή τουλάχιστον να δίνει τέτοια εντύπωση) και αυτή η περιοχή να βρίσκεται στην… Κρήτη! είπε με εμφανή την απορία ζωγραφισμένη στα μούτρα του,  ο Αντώνης.
- Άντε ρε, θα πέσουν πάνω του οι κρητίκαροι να τον φάνε! απάντησε ο Μανώλης.
- Μα είναι δυνατόν ένας πολίτης να δέχεται απειλές στη χώρα του, από πολίτες άλλων χωρών που φιλοξενούνται σε αυτήν;  πετάχτηκε μασώντας την τσίχλα της η Μάνια.
- Πως είναι δυνατόν να απειλεί ένας «φιλοξενούμενος» τον «νοικοκύρη» μωρέ;
- Δηλαδή τώρα θα φοβόμαστε να ζούμε και στην χώρα μας;
- Μήπως ο ένας προκάλεσε τον άλλο με κάποιο τρόπο;
- Στα καλά καθούμενα γίνονται όλα αυτά;

Οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή και όλοι μαζί ρωτούσαν ταυτόχρονα.

- Σιγά σιγά ρε σεις. Ένας ένας. Να συζητάμε και να καταλαβαινόμαστε. Προσπάθησε να ησυχάσει το κλίμα ο Ντίνος.
- Αλήθεια, σε ποια γλώσσα τον απειλεί; ρώτησε μη σταματώντας να μασάει την τσίχλα η Μάνια.
- Εγώ ξέρω να πω πως όταν κάποιος προβάλλει ένα σύμβολο στο χώρο του, αντιπροσωπεύεται από αυτό, ενώ παράλληλα το αντιπροσωπεύει (κατά ένα μέρος τουλάχιστον), με τις πράξεις του.  Να μην θυμίσω το πόσο «κράξιμο» πέφτει, σε όποιους παπάδες δεν τιμούν το σύμβολο που φέρουν. Μπορεί να είναι άνθρωποι και ως τέτοιοι να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους άλλους συνανθρώπους τους, αλλά όταν κάνουν κάποια «πατατιά», οι επιπτώσεις είναι πολύ δριμύτερες σε αυτούς, γιατί θεωρείται (εκτός άλλων) ότι προσβάλλουν αυτό που αντιπροσωπεύουν, πρόσθεσε με σοβαρότητα η Αλεξάνδρα.
- Μα τελικά η σημαία δημιουργεί το πρόβλημα, ή το άτομο είναι προβληματικό; προσπάθησε να καταλάβει ο Μανώλης.
- Υπάρχουν ορισμένοι συγγραφείς απ΄όσο γνωρίζω, που κάνουν διάφορες έρευνες ή ενδιαφέρονται να «ανακαλύψουν» σε βάθος διάφορα γεγονότα, γιατί αυτό τους προκαλεί έμπνευση για ένα τους έργο. Υπάρχουν άλλοι που χρειάζονται να αποστασιοποιηθούν από καταστάσεις και γεγονότα, να έρθουν σε επαφή με την γαλήνη που η φύση προσφέρει και να δημιουργήσουν «σε σιωπή», πρόσθεσε η Τασία.
- Και υπάρχουν άλλοι που είναι… «περίεργοι». Αυτοί οι καλλιτέχνες, λίγο πολύ... είναι! πετάχτηκε η Ασπασία με χαριτωμενιά.
- Καλά, εδώ ως και για τον Ψινάκη λένε ότι είναι… «περίεργος»! Δεν μπορεί κανείς να δίνει βάση στα λόγια του κόσμου. Εκτός αν έχει προσωπικές εμπειρίες! Απήγγειλε με ύφος δόκτορα ο Κώστας.
- Μήπως ο συγγραφέας είναι λίγο… σκουρόδερμος και δίνει «άλλη» εντύπωση; ακούστηκε στο βάθος η Μαιρούλα, που όλη αυτή την ώρα παρακολουθούσε τη συζήτηση με ενδιαφέρον.
- Χελόου!!! Τελικά το τι είναι ο απειλούμενος μας απασχολεί ή γιατί τον απειλεί ο άλλος; φώναξε η Αλεξάνδρα.
- Κι αν είναι ψυχασθενής ρε παιδί μου και δεν θέλει να βλέπει άλλους ανθρώπους;
- Υπάρχει το ενδεχόμενο να ενοχλείται κάποια «περίεργη» δραστηριότητα από την παρουσία ενός συγγραφέα στην περιοχή;
- Γιατί δεν του κάνει μήνυση να τελειώνει;
- Επειδή εσύ θες να γίνεις δικηγόρος, νομίζεις ότι έχουν όλοι μανία να τρέχουν στα δικαστήρια  ή ότι στις μέρες μας έχουν λεφτά να πληρώνουν;
- Αφού είναι καλλιτέχνης ο άνθρωπος. Ξέρεις τι σημαίνει καλλιτέχνης στην Ελλάδα του 2013; Εξάλλου αυτοί όλοι, μετά θάνατον αναγνωρίζονται!!!
- Και τι φοβάται ο Γερμανός και απειλεί τον άλλο; Αν δεν έχει κάτι να κρύψει, γιατί να φοβάται να μένουν γύρω άλλοι;
- Μήπως ένα γερό χέρι ξύλο, είναι ότι χρειάζεται ο βλάκας;
- Ποιος έχει το κουράγιο να δέρνει κάθε βλάκα που συναντάει στον δρόμο του μωρέ; Έχεις δει πολλές καταστάσεις να διορθώνονται με το ξύλο;
- Και πως θα επικρατήσει «το καλό, το δίκαιο και το ηθικό»;
- Το ποιο, το ποιο και το ποιόοοοο;;;

- Να γιατί είναι αχώνευτη ράτσα, αυτοί οι συγγραφείς. Σε κάνουν να σκέφτεσαι!!!


(φωτο από το διαδίκτυο)